Void, aspekt 10 Pramistrzów

Void, 10 Pramistrzów

Funkcja:                     Swadisthana i Nabhi czakra,  trawienie

Cechy:                        Aspekt Pierwotnego Mistrza, Dharma, równowaga, przyciąganie, osobowość

Element:                    ogień i woda

Kolor:                          zielony

Symbol:                     10 – 1 dla każdego Mistrza

Dzień:                         czwartek

Miejsce na dłoni:     pierścień wokół środka dłoni

Podczas długiego procesu ewolucji ludzkości cały czas trwała walka przeciwko niewiedzy i rozmaitym iluzjom doczesnego życia. Void (z ang. próżnia, pustka) jest obszarem, gdzie następuje przerwa w energetycznym kanale Środkowym i dopiero wypełnienie tego obszaru wibracjami energii Kundalini zapewnia połączenie kanału i systemu z dalszą, górną jego częścią.

 W historii ludzkości rozwój Voidu łączy się z przejściem Mojżesza przez Morze Czerwone.

Jeśli chcemy w pełni doświadczyć rzeczywistego istnienia Ducha, to powinniśmy przezwyciężyć stan niewiedzy i iluzji. Void jest właśnie tym obszarem, który reprezentuje naszą walkę z tymi ograniczeniami, przez które musimy przejść by przekroczyć Ocean Iluzji – Bhavasagara. Ta niewiedza i iluzje są związane ze wszystkimi zanieczyszczeniami energetycznymi, jakie nagromadziliśmy w ciągu naszego życia.

Obszar Voidu jest ściśle powiązany z naszym mistrzostwem. Kiedy Kundalini oświeca ten obszar stajemy się swoim własnym Mistrzem. Dla mistrza, guru, najważniejszą sprawą jest spontaniczne przeobrażanie normalnej osobowości w jej nową i wyższą formę. Siłą tej transformacji jest miłość i wyrozumiałość. Słowo „Guru” oznacza punkt ciężkości, przyciąganie, a także przewodnika. Taki stan pozwala nam być w równowadze pomimo wielu zawirowań życia.

Kiedy energia Kundalini unosi się i wypełnia Void, nasza oświecona Uwaga wyprowadza nas ze stanu zamieszania, iluzji – tzw. mayi, a nasza świadomość osiąga wymiar wyższej rzeczywistości. W ten sposób sami możemy mieć kontrolę nad własnym rozwojem duchowym bez zbędnych wpływów zewnętrznych. Jesteśmy zdolni do rozróżnienia prawdy od fałszu czy dobra od zła.

Z drugiej strony emanujemy postawą ucznia pełnego pokory. Prawdę powinniśmy rozpoznać w sposób pokorny, z otwartym umysłem i dać sobie odpowiedź o takim ciężarze gatunkowym jaki jest właściwy Mistrzowi. Wszyscy wielcy Mistrzowie byli najpokorniejszymi uczniami Boskości. W ten sposób poddali swoje ego Bogu i byli zdolni nauczać z wielkim autorytetem, nawet wtedy, kiedy bezpośrednio podważali przyjęte w danym okresie obowiązujące zasady.

W dziejach ludzkości zasadę ucznia ucieleśnili Lav i Kush, którzy byli dziećmi Shri Ramy i Shri Sity. Inkarnowali się potem jako Markandeya, Adi Shankaracharya, David, Jan Chrzciciel, Buddha, Mahavira, Kabir, Michał Anioł, Khalil Gibran, William Shakespearei inni.

Void jest bezpośrednio związany z czakrą Nabhi, więc główną jego zasadą jest Dharma. Była i jest ona kluczem do nauczania dla wszystkich Mistrzów i Proroków. Czakra Nabhi jest punktem centralnym, gdzie ma miejsce cały ruch i działanie. Czakrę tę otrzymujemy od swojej matki, a zatem Mistrz musi posiadać cechy matki. Musi kochać, ale i korygować by  pomóc swym dzieciom we wzroście.

Void w ciele człowieka obejmuje obszar pomiędzy poziomem czakry Swadisthana, a nerwem Vagusa. Reprezentuje całą przestrzeń i czas od początku stworzenia do momentu kluczowego dla ludzkiej świadomości w naszej ewolucji. Jest to próżnia, która oddziela naszą świadomość od Absolutu, kiedy znajdujemy się jeszcze w stanie kompletnej ciemności.  Void powstał wokół czakry Nabhi, a jego granice wyznaczył krążący wokół niej Swadisthan. Tutaj, ukryte są czakry dziesięciu Sat-Gurus, czyli dziesięciu Pierwotnych Mistrzów, którzy reprezentują Zasadę Guru.

Przejście od stanu materialnego do duchowego wymaga oświeconej wiedzy o prawdzie i o sposobie życia w niej. Wielu Mistrzów i Proroków inkarnowało się na tej ziemi, aby nam to przekazać. Pierwotnym Mistrzem jest Shri Adi Guru Dattatreya, a wielkimi Prorokami, którzy są ucieleśnieniem Pierwotnych Mistrzów są:

Subtle System - VOID

Stworzenie postaci Adi Guru Dattatreya

Mędrzec Narada przybył do Bogini Saraswati, Lakshmi i Parvati i powiedział, że Anasuya, żona Atri była najbardziej cnotliwą kobietą na świecie. Boginie wysłały swoich mężów Brahmę, Vishnu i Shivę, aby sprawdzić wierność tej kobiety. Anasuya obmyła stopy swojemu mężowi i popryskała tą wodą Bogów, którzy przybyli w przebraniu braminów. Wtedy przemienili się oni w dzieci. Ci trzej Bogowie zostali pozbawieni mocy przeistaczania się w swoją pierwotną postać i złapani w pułapkę jej pustelni.

Saraswati, Lakshmi i Parvati przybyły w poszukiwaniu swoich mężów, ale Anasuya powiedziała, że ma pewne żądanie do spełnienia, gdyż bardzo długo opiekowała się nimi i karmiła ich piersią. Bogowie zgodzili się stworzyć formę, która będzie miała 3 głowy i 6 ramion, jeśli ona ich uwolni.

Ta boska postać o 3 głowach została nazwana Dattatreya. Środkowa głowa reprezentuje Vishnu, prawa głowa reprezentuje Shivę, a lewa głowa Brahmę. Psy, które są z Dattatreyą obrazują doskonałych wyznawców, którzy są pełni wiary w swojego mistrza.

Raja Janaka 16.000 – 10.000 p.n.e., Indie

Janaka był królem Mithili i ojcem Shri Sity. Był odważnym i pełnym cnót człowiekiem szeroko opisywanym w shastrach i Wedach. Nawiązując do indyjskiego eposu Ramayana, król Janaka zorganizował konkurs, w którym nagrodą była ręka jego pięknej córki Sity. Uczestnicy mieli za zadanie napiąć ogromny łuk Shri Shivy. Udało się to tylko Shri Ramie i to on poślubił Shri Sitę. Pomimo wielkiej odpowiedzialności oraz kłopotów trapiących królestwo, Raja Janaka był całkowicie odwiązanym od całego materialnego zgiełku. Najpełniej mógł o tym zaświadczyć jego jedyny uczeń Nachiketa.

„W przeszłości niewiele osób otrzymywało Samorealizację (Oświecenie). Raja Janaka dał ją jednej osobie, Nachikecie. To był bardzo powolny proces. Jeden Guru dawał Realizację jednemu uczniowi (spośród tysięcy)”

Shri Mataji Nirmala Devi

Shri Mataji opowiedziała ciekawą historię o królu Janace: „Wiecie, Król Janaka był nazywany Videha. Pewnego dnia wielki mędrzec Narada zapytał się jego: „Panie, dlaczego nazywają cię Videha, przecież Ty żyjesz na tym świecie, jak możesz być Videha?”. Raja Janaka odpowiedział: „To jest bardzo proste. Opowiem ci o tym wieczorem. Teraz, proszę zrób mi małą przysługę. Tutaj jest mleko w czarce. Weź ją i chodź ze mną. Proszę, miej baczenie, ażebyś nie uronił na ziemię ani jednej kropli. Wtedy dopiero powiem ci, dlaczego nazywają mnie Videha. Narada wziął czarkę i podążał wszędzie za Janaką. Musiał być bardzo ostrożny, żeby nie wylać po drodze mleka. Całkiem się zmęczył. Kiedy wieczorem udawał się na spoczynek, Narada zapytał: „Proszę, powiedz mi teraz. Mam całkiem dosyć tego noszenia czarki i chodzenia za tobą wszędzie.” Raja Janaka powiedział: „Przede wszystkim powiedz mi, co widziałeś po drodze?”. Narada: „Nic nie widziałem oprócz tej czarki z mlekiem, którego miałem nie uronić”. Raja Janaka powiedział: „Nie widziałeś tej wielkiej procesji na moją cześć? Był dwór i program, na którym były tańce? Nic nie widziałeś?”. Narada: „Nie, Panie, nic nie widziałem”. Raja Janaka: „Moje dziecko, ja także niczego nie widziałem. Cały czas czuwałem nad moją uwagą. Dokąd ona biegnie? Chciałem się upewnić, czy nie uronię jej, tak jak mleka.”.

Wyjaśniając Chitta – Nirodha Shri Mataji powiedziała: „Trzeba rozwijać taki rodzaj uwagi poprzez obserwowanie jej. Chitta – Nirodh. Nirodh oznacza zachowanie (oszczędzanie, chronienie) waszej uwagi. Wasza uwaga nie powinna być na oszczędzaniu pieniędzy i na przyziemnych sprawach i na tym wszystkim, ale sama w sobie uwaga musi być oszczędzana. Tak jak zwracacie uwagę na pieniądze, jak obserwujecie drogę podczas jazdy, jak obserwujecie rozwój waszego dziecka, jak patrzycie na piękno waszego życia, jak troszczycie się o męża – to wszystko wzięte razem sprawia, że obserwujecie siebie, obserwujecie swoją uwagę”.

Abraham, 2.000 p.n.e., Mezopotamia

Prorok i pierwszy przywódca narodu Żydowskiego. Tak samo ważny dla religii chrześcijańskiej co islamskiej. Uznawany za przodka Mahometa. Jego życie i postawa wiążą się wiecznymi wartościami wiary, poświęcenia, oddania i cierpliwości.

Abraham w swoim życiu dał przykład cnoty, odwagi, prawości, pokory i pełnego oddania. Potrafił wyskoczyć nagle ze swojego namiotu, aby pozdrowić podróżnika na zakurzonej drodze, błagając go, aby wszedł do jego namiotu i zjadł „kęs chleba”. Traktował podróżnego tak, jakby on swoim przybyciem uhonorował jego namiot. W hojny i ujmujący sposób przyjmował swoich gości jak klejnoty spadające z nieba.

„Panie Mój, jeśli odnalazłem w twoim spojrzeniu łaskawość, nie przechodź obok swojego Sługi. Pozwól, niech przyniosę trochę wody, obmyję twoje stopy, a ty odpocznij sobie pod drzewem, podczas gdy ja przyniosę ci kęs chleba, którym możesz się pożywić. A potem możesz odejść od swojego sługi”.

Genesis 18, 3-5, Księga Rodzaju

„Abraham nigdy nie powiedział, że był inkarnacją, mimo, że był inkarnacją Pierwotnego Mistrza.”

Shri Mataji Nirmala Devi

Mojżesz, 1.300 p.n.e., Egipt

Jego postać wiąże się z 10 podstawowymi cnotami, dharmami, przykazaniami danymi przez Boga dla całej ludzkości. Shri Mataji mówi, że tak jak atom węgla jest 4-wartościowy, a jakość blasku złota jest bez skazy, tak człowiek ma 10 wartości. Jest to 10 punktów odżywczych reprezentujących 10 płatków czakry Nabhi. Dzięki nim stajemy się wystarczająco czyści duchowo, aby móc wzrastać. Różnica pomiędzy tymi ludzkimi wartościami, a tymi w atomie węgla polega na tym, że człowiek ma wolną, mocną wolę świadomego wyboru, podczas gdy atom węgla jest ograniczony w swojej wartości poprzez prawa natury.

Oto 10 przykazań Boga ogłoszonych przez Mojżesza na górze Synaj: 

Jestem Panem Bogiem twoim.

Nie będziesz miał żadnego innego Boga przede Mną.

Nie wzywaj imienia Pana Boga twojego nadaremno.

Pamiętaj o dniu Szabasu, abyś ten dzień jako Święty święcił.

Szanuj ojca swego i matkę swą.

Nie zabijaj.

Nie cudzołóż.

Nie kradnij.

Nie miej fałszywego świadectwa przeciwko bliźniemu swemu.

Nie patrz z zawiścią na dom sąsiada.

Zaratustra, 1.000 p.n.e., Persja

Nierozłączne są idee dobra i zła, Nieba i Piekła, aniołów i diabłów. Wszystko we wszechświecie było w równowadze, aż do momentu, kiedy anioł Ahriman zbuntował się i został wydalony z Nieba. Od tej pory walka pomiędzy dobrem i złem będzie trwać aż do dnia Sądu Ostatecznego. Wtedy świat odnowi się i zło odejdzie. Czysta dusza doświadczy stanu  urzeczywistnienia się Królestwa Niebios.

„Dusza, która boi się walczyć przeciwko złu, nie wypełnia misji Boga i zmarnuje swoje życie podczas swojego przebywania na tym świecie”.

„W dniu Zmartwychwstania odpowiecie wobec Ahura Mazdy za wasze myśli, słowa i uczynki, które popełniliście na tym świecie”.

Radość

Avesta mówi nam, że najwyższym celem naszego życia jest osiągnąć pełnię szczęścia (radość), co znaczy poznać Wolę Boga i żyć w zgodzie z nią.

„Niech radość życia wypełni wasze serca i przepełni je”.

Małżeństwo

Podstawową cnotą Zoroastryzmu jest czystość. Małżeństwo jest najbardziej nietykalnym aktem i dzieci są błogosławione. Kobiety są mocą podtrzymującą małżeństwo i ludzkość.

„Czysta kobieta jest wielce szlachetną kreacją Ahura Mazdy”.            

„Kobieta jest niepojętym cudem dzieła stworzenia. Jest niezrównana w formie i pięknie w siedmiu królestwach. Jest kwitnącym kwiatem w ogrodzie życia, który rozsiewa zapachy dookoła.”

„Kobieta jest dla mężczyzny nauczycielką delikatności. To ona pomaga mu w rozwoju wartości moralnych. Ona jest mocą utrzymującą Życie człowieka”.

Lao Tse, 604 p.n.e., Chiny

Tao. Tao jest najbardziej podobne do wody, bo woda ma zdolność przybrania kształtu każdego naczynia, w którym jest. Jest najbardziej elastyczna i spontaniczna.

Tao ma naturę żeńską i opisana jest jako Matka wszystkich rzeczy. Tao to Kundalini, która jest matczyną energią opiekującą się wszystkim.

„Duch doliny nigdy nie umiera. Jest on nazwany mistyczną siłą żeńską. Bramą wjazdową tej tajemnej siły żeńskiej jest korzeń Nieba i Ziemi. Choć słabo widoczny, był tu zawsze i nigdy nie wyschnie”.    

Konfucjusz, 551 – 479 p.n.e., Chiny

Tak jak jego osobowość, tak i jego nauki są naturalne, ludzkie i proste. Jego życie było ilustracją jego nauk, by łatwiej można było je zrozumieć. Podzielił on życie na 5 rodzajów związków:

KRÓL I MINISTER, MĄŻ I ŻONA, OJCIEC I SYN, BRAT Z BRATEM, PRZYJACIEL Z PRZYJACIELEM.

Aby przekroczyć wielkie bramy nieba, trzeba było przestrzegać cnót i szacunku w tych związkach, co było Wolą nieba.

Rozróżniał On człowieka duchowo rozwiniętego i człowieka nastawionego na materializm. „Wyżej rozwinięty człowiek rozumie to, co jest właściwe, a człowiek o niskim stopniu rozwoju rozumie to, co daje zysk”.

Zgodnie z naukami mędrca, należy wykształcić w sobie następujące cnoty: czynienie dobra, prawość, przyzwoitość, mądrość i szczerość.

Sokrates, 469 – 399 p.n.e., Grecja

Sokrates prowadził swoich uczniów do prawdy poprzez rozważanie idei w różnych jej aspektach, aż dochodzili do prawidłowej odpowiedzi. Sformułował on Teorię Form – „jak powyżej, tak i poniżej”. Boska jest niewidzialna sfera form i niebiańska sfera Virata, która zawiera wzorzec dla wszystkich ziemskich replik (odbić).To wszystko, co istnieje w ziemskim planie egzystencji, stanowi w większości wraz z człowiekiem niedoskonałe odbicie i jest przedmiotem zmian. To natomiast, co istnieje w formie absolutnej, jest boskie doskonałe, wieczne i niezmienne. Dusza rozwija się w sferze form i poprzez poszukiwanie i dążenie powraca w końcu do absolutu. To jest punkt naszej duchowej ewolucji, do którego dążymy w Sahaja Yodze – poprzez oczyszczanie naszych wibracji, wkraczamy do Boskiego Królestwa.

„Ten który przekracza następny świat bez inicjacji, wtajemniczenia i oświecenia, będzie zgubiony i będzie żył w brudzie, a ten, który przybywa oczyszczony i oświecony będzie czerpał ze źródła Boga”.

Mahomet, 570 – 632, Mekka

Mahomet mówił szeroko o Dniu Sądu Ostatecznego, obiecywał Raj dla tych, którzy wiedli prawe życie wg Koranu i Piekło, które czeka tych, co obrócili się przeciwko Bogu i Jego Posłańcom.

Sutra XXIV tak mówi o Dniu Sądu:

„24. Tego dnia ich języki, ręce i stopy będą zaświadczać o tym, co robią.

 25. W tym dniu Bóg odpłaci im za to i uświadomią sobie, że Bóg jest Prawdą, która wyjawia wszystkie rzeczy”.

Sutra XXXVI:

„65. Tego dnia zapieczętujemy swoje usta, ale ręce przemówią do nas, a stopy zaświadczą to wszystko, co zrobiliśmy”.

Sutra VII:

„57. To on posyła wiatry jak heroldów (zwiastuny) radosnych wieści, które płyną przed Jego łaską: kiedy niosą one ciężkie chmury my kierujemy je tam, gdzie jest martwy obszar i susza, a niosąc spadający tam deszcz, sprawiamy wszelki rodzaj żniw: dlatego podniesiemy się ze śmierci, zapamiętajcie”.

„58. Z ziemi czystej i dobrej dzięki łasce tego, który pielęgnuje, kiełkują bogate plony. Z ziemi złej nic nie kiełkuje, jest skąpa. Tak wyjaśniamy Znaki poprzez różne symbole dla tych, którzy na to zasługują”.   

Guru Nanak, 1469 – 1538, Indie

Jak miał 10 lat, jego matka pomyślała sobie, że nadszedł czas, aby wziął udział w ceremonii „Świętych nici”(Wieńca). Kiedy tylko zawieszono wieniec z nici na szyi Nanaki, zaczął on płakać: „Zaczekaj Panie, dlaczego mam nosić te nici? Czy to sprawi, że będę dobry i miły?”. „Nie jestem tego pewien”. „Skoro tak, to dla mnie jest bezużyteczne, zamiast wieńca z nici daj mi proszę łaskę miłosierdzia i zadowolenia”.

Według Guru Nanaka Boga można czcić jedynie w sercu, nie zaś liturgią, którą właśnie pod wpływem założyciela, pierwotny sikhizm odrzucił. Był przeciwny sztywnemu dogmatyzowaniu nowej wiary, którą zresztą uważał za kontynuacje islamu i hinduizmu, które zafałszowały pierwotną czystą religię. Odrzucił też system kastowy i zasadę sati.

 „Drzewo można poznać po owocach jakie wydaje, religię człowieka można poznać po jego uczynkach. Szaty, symbole, formy, ryty, rytuały i ceremonie, które nie prowadzą do prawych uczynków, nie przybliżą człowieka do ścieżki duchowego rozwoju. Prawdziwy problem polega na tym, aby uwolnić umysł od złych skłonności, nawyków. Jeśli nie spełni się tego, wszelkie nasze wysiłki i surowości w charakterze, nie pomogą nam”.

„To ciało jest pałacem i domem Boga. W jego wnętrzu Bóg utrzymuje wieczny płomień” – Guru Nanak.

Sai Nath z Shirdi, 1856 – 1918, Indie

„Mój mistrz powiedział mi, dawaj hojnie bez ograniczeń wszystkim tym, którzy o to proszą. Nikt nie prosi o mądrość. Moja skarbnica jest otwarta. Nikt nie przyjeżdża wozem, aby zabrać prawdziwy skarb. Mówię wam, kopcie i badajcie, ale nikt nie chce zadać sobie trudu. Bądźcie prawdziwymi synami Boskiej Matki i gotowi w pełni okrzepnijcie. Co się z wami stanie? To ciało powróci do ziemi, a powietrze którym oddychamy rozwieje się w powietrzu. Taka okazja już się nie powtórzy”.

„Bycie Guru odnosi się do stanu, a nie statusu. Status może mieć nadany każdy. Stan zaś oznacza, że wewnętrzna istota ewoluuje do takiego poziomu, że staje się Guru.” Shri Mataji Nirmala Devi