Medytacja, a Oświecenie

W każdym człowieku, u podstawy kręgosłupa, w kości krzyżowej znajduje się zwinięta w spiralę pierwotna, duchowa energia zwana Kundalini. Energia ta przez wieki została dobrze opisana stając się rdzeniem nauk wielu praktyk Yogi. W 1290 r. słynny indyjski święty i mistyk Jnanadeva szczegółowo opisał naturę tej energii w swej rozprawie „Jnaneshwari”.

Proces Oświecenia lub inaczej mówiąc Samorealizacji rozpoczyna się od delikatnego obudzenia żywej, inteligentnej energii, która przenika subtelną (duchową) istotę człowieka. Kiedy to się stanie dana osoba nie istnieje już jako indywidualna jednostka odizolowana od wszechświata, ale staje się częścią wielkiego kosmosu. Zalety tego obudzenia są liczne. Człowiek odnajduje sens swego istnienia, a jego istota zaczyna przepełniać się uczuciem całkowitego połączenia ze wszystkim co go otacza oraz samowiedzą, której wszystkim tak bardzo brakuje w codziennym życiu.

Oświecenie nie zna barier religii, kultury, rasy, wieku czy płci. To stan świadomości, który jest dostępny dla wszystkich i każdy z nas ma prawo do życia w całkowitej równowadze wewnętrznej emanując radością i spokojem. Każdy ma prawo do osiągnięcia boskiej świadomości. Obudzenie Kundalini łączy nas z naszym Duchem (Atma), który jest źródłem wszystkiego co widzialne i niewidzialne. Atma to wieczny aspekt naszej osobowości. Kiedy  całkowicie się z nim połączymy, stajemy się taką osobowością jaką był Budda, tj. wieczną i przepełnioną czystą wiedzą.

Tylko od naszego pragnienia zależy czy podążymy ścieżką oświecenia chcąc zgłębić nowy świat, który nagle otworzył się przed nami. Jest to możliwe dzięki praktyce medytacji,  podczas której Kundalini wykonuje swą pracę oczyszczania i równoważenia systemu subtelnego.

Systematyczna i szczera medytacja wprowadza głębokie zmiany w sferze emocjonalnej, fizycznej oraz duchowej dając nam możliwość utrzymania zbalansowanego życia wobec skrajnych sytuacji, które spotykają nas na co dzień.